Lutowanie to bardzo skuteczna metoda łączenia różnych elementów metalowych. Cały proces przebiega przy użyciu specjalistycznych urządzeń oraz spoiwa, czyli tzw. lutu, który wykonany jest z odpowiednio dobranych materiałów o określonych właściwościach i temperaturze topnienia. Jednak oprócz tych elementów niezbędne są również inne akcesoria, dzięki którym cały proces może być wykonany w sposób prawidłowy. Jednym z takich akcesoriów jest topnik, który ma wiele istotnych w procesie lutowania właściwości i bez jego użycia wiele połączeń nie byłoby tak mocnych i trwałych.
Czym jest topnik?
Lutowanie twarde to dość skomplikowany, a czasami także niebezpieczny proces, ponieważ elementy metalowe łączy się przy pomocy spoiwa rozgrzanego do bardzo wysokich temperatur. Z tego względu, aby móc w bezpieczny i prawidłowy sposób stosować tę metodę, należy wiedzieć, jak należy to robić oraz jakich urządzeń i akcesoriów należy użyć. Podczas lutowania twardego bardzo ważną rolę odgrywa topnik. Jest to substancja, której zadaniem jest rozpuszczenie tlenków na powierzchni lutowanego materiału, a także zabezpieczenie miejsca połączenia oraz samego spoiwa przed utlenianiem.
Topnik powinien być odpowiednio dobrany do rodzaju lutu oraz materiału, z jakiego stworzone są elementy lutowane. Może on być stosowany jako dodatkowa substancja podawana w trakcie lutowania, lub też jako otulina lutu. W tej drugiej wersji otrzymujemy kompletny produkt, który nie wymaga stosowania żadnych dodatkowych akcesoriów. Spoiwo wraz z otuliną, czyli topnikiem w wyniku działania wysokiej temperatury topi się i tym samym topnik jest podawany na bieżąco w odpowiedniej ilości. Tego typu rozwiązanie jest dużo wygodniejsze i daje gwarancję, że topnik zostanie prawidłowo dobrany do rodzaju lutu oraz materiału lutowanego, co przyczyni się do utworzenia wysokiej jakości połączenia.
Jakie znaczenie ma topnik w lutowaniu?
Podczas procesu lutowania na powierzchni łączonych elementów oraz samego spoiwa, może wytworzyć się delikatna powłoka niemetalicznych związków. Przyczyną tego typu procesu jest najczęściej reakcja metalu z atmosferą. Powłoka ta może nie wydawać się problemem, jednak w rzeczywistości ma ona dość spory wpływ na topliwość lutu, co sprawia, że utworzone połączenie może nie być tak trwałe i szczelne jak być powinno. Topnik dba o to, aby tego typu powłoka nie powstawała, a także o to, aby w trakcie lutowania nie powstawały tlenki i aby lutowana powierzchni była stale czysta. Stosowanie topnika znacząco wzmacnia i uszczelnia połączenie, a także wpływa pozytywnie na jego trwałość. Warto jednak pamiętać, że aby topnik spełniał swoje zadanie, należy dobrać go w odpowiedni sposób. Topniki wykonane są najczęściej ze związków boru, prostych fluorków, chlorków, fosforanów, krzemianów i związków litu.
Jak wygląda proces lutowania?
Proces lutowania to czynność składająca się z kilku ważnych etapów. Każdy z nich musi zostać wykonany prawidłowo i z należytą starannością, ponieważ to od dokładności zależy jakość, trwałość i szczelność połączenia. Pierwszym etapem jest prawidłowe przygotowanie powierzchni lutowanych elementów. W tym celu oczyszcza się ją specjalnym czyścikiem lub stalową szczotką, a następnie odtłuszcza. Dzięki temu zabiegowi nałożone spoiwo lepiej połączy się ze strukturą materiału oraz zapewni szczelniejsze i trwalsze połączenie.
Kolejny etap to nałożenie topnika. W przypadku lutowania twardego miedzi konieczność jego użycia zależy od rodzaju wykorzystanego lutu. W przypadku łączenia dwóch miedzianych elementów za pomocą spoiwa miedziano-fosforowego, użycie topnika nie jest potrzebne. W innych przypadkach należy go użyć, czy to jako dodatkowe akcesorium, czy też w formie lutów otulonych.
Następny krok to proces lutowania i tutaj trzeba zadbać o to, aby dobrać temperaturę odpowiednią do rodzaju lutowanego materiału oraz spoiwa. Proces ten wymaga sporo umiejętności i wiedzy, dlatego lutowaniem twardym powinny zajmować się wyłącznie odpowiednio przeszkolone osoby.
Ostatni etap to wykończenie utworzonego połączenia. W tym celu lutowane elementy można przepłukać, lub nawet zdezynfekować termiczne w przypadku lutowania instalacji wodnych. W wyniku lutowania mogą również powstać zgorzele węglowe, które trzeba usunąć np. przy pomocy szczotki drucianej.
Czym jest topnik?
Lutowanie twarde to dość skomplikowany, a czasami także niebezpieczny proces, ponieważ elementy metalowe łączy się przy pomocy spoiwa rozgrzanego do bardzo wysokich temperatur. Z tego względu, aby móc w bezpieczny i prawidłowy sposób stosować tę metodę, należy wiedzieć, jak należy to robić oraz jakich urządzeń i akcesoriów należy użyć. Podczas lutowania twardego bardzo ważną rolę odgrywa topnik. Jest to substancja, której zadaniem jest rozpuszczenie tlenków na powierzchni lutowanego materiału, a także zabezpieczenie miejsca połączenia oraz samego spoiwa przed utlenianiem. Topnik powinien być odpowiednio dobrany do rodzaju lutu oraz materiału, z jakiego stworzone są elementy lutowane. Może on być stosowany jako dodatkowa substancja podawana w trakcie lutowania, lub też jako otulina lutu. W tej drugiej wersji otrzymujemy kompletny produkt, który nie wymaga stosowania żadnych dodatkowych akcesoriów. Spoiwo wraz z otuliną, czyli topnikiem w wyniku działania wysokiej temperatury topi się i tym samym topnik jest podawany na bieżąco w odpowiedniej ilości. Tego typu rozwiązanie jest dużo wygodniejsze i daje gwarancję, że topnik zostanie prawidłowo dobrany do rodzaju lutu oraz materiału lutowanego, co przyczyni się do utworzenia wysokiej jakości połączenia.
Jakie znaczenie ma topnik w lutowaniu?
Podczas procesu lutowania na powierzchni łączonych elementów oraz samego spoiwa, może wytworzyć się delikatna powłoka niemetalicznych związków. Przyczyną tego typu procesu jest najczęściej reakcja metalu z atmosferą. Powłoka ta może nie wydawać się problemem, jednak w rzeczywistości ma ona dość spory wpływ na topliwość lutu, co sprawia, że utworzone połączenie może nie być tak trwałe i szczelne jak być powinno. Topnik dba o to, aby tego typu powłoka nie powstawała, a także o to, aby w trakcie lutowania nie powstawały tlenki i aby lutowana powierzchni była stale czysta. Stosowanie topnika znacząco wzmacnia i uszczelnia połączenie, a także wpływa pozytywnie na jego trwałość. Warto jednak pamiętać, że aby topnik spełniał swoje zadanie, należy dobrać go w odpowiedni sposób. Topniki wykonane są najczęściej ze związków boru, prostych fluorków, chlorków, fosforanów, krzemianów i związków litu.
Jak wygląda proces lutowania?
Proces lutowania to czynność składająca się z kilku ważnych etapów. Każdy z nich musi zostać wykonany prawidłowo i z należytą starannością, ponieważ to od dokładności zależy jakość, trwałość i szczelność połączenia. Pierwszym etapem jest prawidłowe przygotowanie powierzchni lutowanych elementów. W tym celu oczyszcza się ją specjalnym czyścikiem lub stalową szczotką, a następnie odtłuszcza. Dzięki temu zabiegowi nałożone spoiwo lepiej połączy się ze strukturą materiału oraz zapewni szczelniejsze i trwalsze połączenie.
Kolejny etap to nałożenie topnika do lutowania. W przypadku lutowania twardego miedzi konieczność jego użycia zależy od rodzaju wykorzystanego lutu. W przypadku łączenia dwóch miedzianych elementów za pomocą spoiwa miedziano-fosforowego, użycie topnika nie jest potrzebne. W innych przypadkach należy go użyć, czy to jako dodatkowe akcesorium, czy też w formie lutów otulonych.
Następny krok to proces lutowania i tutaj trzeba zadbać o to, aby dobrać temperaturę odpowiednią do rodzaju lutowanego materiału oraz spoiwa. Proces ten wymaga sporo umiejętności i wiedzy, dlatego lutowaniem twardym powinny zajmować się wyłącznie odpowiednio przeszkolone osoby.
Ostatni etap to wykończenie utworzonego połączenia. W tym celu lutowane elementy można przepłukać, lub nawet zdezynfekować termiczne w przypadku lutowania instalacji wodnych. W wyniku lutowania mogą również powstać zgorzele węglowe, które trzeba usunąć np. przy pomocy szczotki drucianej.